Loading...
امروزه تمام کشورها به نحوی در اقتصاد جهانی مشارکت میکنند و از آن گریزی نیست، بلکه تفاوت در جایگاهی است که هر کشور برای خود ترسیم و شکل می‌دهد. کشورهای توسعه‌یافته و نوظهور تولیدات و خدمات پیشرفته و نوآورانه تولید میکنند، بسیاری از کشورها کامودیتی تولید کرده و برخی دیگر در تولید محدود مشغول هستند.
ابتکار همکاری‌های بین‌المللی با هدف توسعه دانش و شبکه در جهت مشارکت در زنجیره‌های جهانی ارزش و گسترش همکاری‌های اقتصادی با سایر کشورها شکل گرفته است. ایران از چالش‌های درون‌ساختاری اقتصادی و عدم انطباق ساختاری با نظام اقتصاد جهانی رنج می‌برد، بنابراین نیازمند مشارکتی اندیشیده‌شده هستیم که همگام با افزایش رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و کاهش فقر به توسعه‌ی پایدار، تخصصگرایی، روابط بادوام و ایجاد پیوندهای قوی‌تر منجر شود و کمبود سرمایه، فناوری و مهارت‌های مدیریتی را برطرف کند.
